Кекса қарағайнинг
Илдизин очиб,
Тортдилар қўш арқон солиб белидан.
Лекин у тупроққа панжасин санчиб,
Сира қўзғалмасди
Унган еридан...

Нихоят, гурс этиб ерга қулади
Бутаб, сўнг қўтариб кетдилар
бироқ - У ўз панжасида олиб жўнади
Яшаган еридан бир чиқим тупроқ.